وقتی صحبت از مترقی‌ترین کشور اروپا در زمینه ساخت ایستگاه‌های شارژ می‌شود، طبق آمار سال ۲۰۲۲، هلند با مجموع ۱۱۱,۸۲۱ ایستگاه شارژ عمومی در سراسر کشور، در رتبه اول کشورهای اروپایی قرار دارد که به طور متوسط ۶۳۵۳ ایستگاه شارژ عمومی به ازای هر میلیون نفر است. با این حال، در تحقیقات اخیر بازار ما در اروپا، دقیقاً در همین کشور به ظاهر جاافتاده، نارضایتی مصرف‌کنندگان از زیرساخت‌های شارژ را شنیده‌ایم. شکایات اصلی بر زمان طولانی شارژ و دشواری‌های اخذ مجوز برای ایستگاه‌های شارژ خصوصی متمرکز است که استفاده از آنها را دشوارتر می‌کند.
چرا در کشوری با چنین تعداد کل و سرانه بالای ایستگاه‌های شارژ عمومی، هنوز افرادی هستند که از زمان‌بندی و راحتی استفاده از زیرساخت‌ها ابراز نارضایتی می‌کنند؟ این موضوع هم به مسئله تخصیص غیرمنطقی منابع زیرساخت‌های شارژ عمومی و هم به مسئله رویه‌های دست و پاگیر تأیید برای نصب تجهیزات شارژ خصوصی مربوط می‌شود.
از منظر کلان، در حال حاضر دو مدل اصلی برای ساخت شبکه‌های زیرساخت شارژ در کشورهای اروپایی وجود دارد: یکی تقاضامحور و دیگری استفاده‌محور. تفاوت بین این دو در نسبت شارژ سریع و آهسته و میزان کلی استفاده از امکانات شارژ است.
به طور خاص، رویکرد ساخت و ساز مبتنی بر تقاضا با هدف پاسخگویی به تقاضا برای زیرساخت‌های شارژ اولیه در طول گذار بازار به منابع انرژی جدید انجام می‌شود. اقدام اصلی، ساخت تعداد زیادی ایستگاه شارژ آهسته AC است، اما الزام نرخ کلی استفاده از نقاط شارژ زیاد نیست. این امر تنها برای برآوردن نیاز مصرف‌کنندگان به "ایستگاه‌های شارژ موجود" است که از نظر اقتصادی برای نهادهای مسئول ساخت ایستگاه‌های شارژ چالش برانگیز است. از سوی دیگر، ساخت ایستگاه‌های شارژ مبتنی بر استفاده، بر سرعت شارژ ایستگاه‌ها، به عنوان مثال، با افزایش نسبت ایستگاه‌های شارژ DC، تأکید دارد. همچنین بر بهبود نرخ کلی استفاده از تأسیسات شارژ تأکید دارد که به درصد برق ارائه شده در یک دوره خاص در مقایسه با کل ظرفیت شارژ آن اشاره دارد. این امر شامل متغیرهایی مانند زمان شارژ واقعی، میزان کل شارژ و توان نامی ایستگاه‌های شارژ می‌شود، بنابراین مشارکت و هماهنگی بیشتری از نهادهای مختلف اجتماعی در فرآیند برنامه‌ریزی و ساخت و ساز مورد نیاز است.
در حال حاضر، کشورهای مختلف اروپایی مسیرهای متفاوتی را برای ساخت شبکه‌های شارژ انتخاب کرده‌اند و هلند دقیقاً یک کشور نمونه است که شبکه‌های شارژ را بر اساس تقاضا می‌سازد. طبق داده‌ها، میانگین سرعت شارژ ایستگاه‌های شارژ در هلند در مقایسه با آلمان بسیار کندتر و حتی کندتر از کشورهای اروپای جنوبی با نرخ نفوذ انرژی جدید پایین‌تر است. علاوه بر این، روند تأیید ایستگاه‌های شارژ خصوصی طولانی است. این موضوع، بازخورد نارضایتی مصرف‌کنندگان هلندی در مورد سرعت شارژ و راحتی ایستگاه‌های شارژ خصوصی که در ابتدای این مقاله ذکر شد را توضیح می‌دهد.
برای دستیابی به اهداف کربن‌زدایی اروپا، کل بازار اروپا در سال‌های آینده، چه در بخش عرضه و چه در بخش تقاضا، همچنان دوره رشد محصولات انرژی‌های نو خواهد بود. با افزایش نرخ نفوذ انرژی‌های نو، چیدمان زیرساخت‌های انرژی نو باید منطقی‌تر و علمی‌تر باشد. دیگر نباید جاده‌های باریک حمل و نقل عمومی در مناطق اصلی شهری را اشغال کند، بلکه باید نسبت ایستگاه‌های شارژ را در مکان‌هایی مانند پارکینگ‌های عمومی، گاراژها و نزدیک ساختمان‌های شرکتی بر اساس نیازهای واقعی شارژ افزایش دهد تا میزان استفاده از امکانات شارژ بهبود یابد. علاوه بر این، برنامه‌ریزی شهری باید بین چیدمان ایستگاه‌های شارژ خصوصی و عمومی تعادل برقرار کند. به ویژه در مورد فرآیند تأیید ایستگاه‌های شارژ خصوصی، باید کارآمدتر و راحت‌تر باشد تا بتواند تقاضای فزاینده برای شارژ خانگی از سوی مصرف‌کنندگان را برآورده کند.
زمان ارسال: دسامبر-01-2023
